Grand Prix Żnina w siatkówce plażowej

Rozgrywki o Grand Prix Żnina w siatkówce plażowej mają bogatą, ponad dwudziestoletnią historię. Zainaugurowane zostały już w 2000 roku, a ich pomysłodawcą był Marcin Szary, który do tego celu postanowił wykorzystać nowo oddane boisko przy dawnej siedzibie Miejskiego Ośrodka Sportu nad Jeziorem Żnińskim Małym. Był to jedyny jak dotąd przypadek, kiedy o zdobyciu głównego trofeum decydował zaledwie jeden turniej. Od 2001 walka o Grand Prix odbywa się w obecnej formule czterech turniejów (do klasyfikacji końcowej poszczególnym parom zaliczano 3 najlepsze wyniki), jednak z wyłączeniem lat 2002-2003, kiedy zorganizowano po trzy turnieje zaliczane do ogólnej klasyfikacji.

Od samego początku żnińskie turnieje cieszyły się sporym zainteresowaniem zarówno miejscowych adeptów siatkówki plażowej, jak i zawodników z różnych regionów Polski, głównie z Wielkopolski, Pomorza, Krajny, Wybrzeża, Śląska, Podlasia i Mazowsza. W 2016 roku w jednym z turniejów udział wzięła para żeńska z dalekiej Samary (Rosja).

W 2013 roku z uwagi na nagły wzrost zainteresowania piłką siatkową dziewcząt, zdecydowano się do Grand Prix dołączyć kategorię par żeńskich i mikstów. Okazało się to bardzo dobrym rozwiązaniem, obie kategorie istnieją do dzisiaj i na turnieje przyjeżdżają z różnych stron kraju dobre zawodniczki i jak się okazało, jest to dla pań jedyna (nie licząc zawodów szkolnych) szansa na rywalizację w grach zespołowych w Żninie.

Przez te wszystkie lata (do 2019 roku włącznie) zorganizowano 20 edycji Grand Prix Żnina, w jej ramach odbyło się łącznie aż 78 turniejów. Rekord pod względem ilości uczestników padł w 2014 roku, kiedy sklasyfikowano aż 61 par w trzech kategoriach, z kolei najmniej uczestników – po 16 par – liczyły imprezy w 2000, 2005 i 2006 roku.

Rekordzistami pod względem zdobytych Grand Prix wśród mężczyzn są pary Łukasz Szpurka / Marcin Rozwarski oraz Jakub Pioterek / Marcin Rozwarski – triumfowały po 4 razy, przy czym pierwsza z nich jako jedyna wygrywała trzy razy z rzędu (2006-2008). Indywidualnie najwięcej wygranych ma na koncie Marcin Rozwarski – aż 8. Tylko raz zdarzyło się, aby jedna para wygrała wszystkie turnieje w danym cyklu, dokonali tego w 2012 roku Pioterek i Rozwarski.

Wśród kobiet 2 zwycięstwa w klasyfikacji generalnej ma na koncie duet Agata Szpringer / Hanna Pioterek (2013 i 2014). Indywidualnie natomiast rekord 3 zdobytych Grand Prix ustanowiła Katarzyna Jusiak (2015-2017), która osiągała te sukcesy każdego roku z inną partnerką.

Najlepszym mikstem w historii rozgrywek pozostaje para Hanna Pioterek / Szymon Wójcik – dwukrotni (2013, 2015) triumfatorzy i oni również legitymują się najlepszymi wynikami indywidualnie.

Aktualnie w każdej kategorii rozgrywane są cztery turnieje, z których każdej parze zalicza się do klasyfikacji generalnej 3 najlepsze wyniki. Poza wspomnianymi latami 2000 (jeden turniej) i 2002-2003 (trzy turnieje) tylko miksty w latach 2016-2017 rozgrywały po 3 turnieje i liczyły się im wszystkie wyniki. Zrezygnowano z tej formuły w 2019 roku, a jako czwarte zawody mikstom doliczono zainaugurowane wówczas Mistrzostwa Żnina Mikstów.

Za wyjątkiem roku 2000, w kolejnych obowiązywał ten sam stały, lub bardzo podobny system punktacji za zajęte miejsca w poszczególnych turniejach. Chcąc uatrakcyjnić rozgrywki, w roku 2012 wprowadzono nowy system, zależny od liczby uczestników danego turnieju, przez co zwycięstwa w jednym cyklu mogły mieć diametralnie różne wartości. Obowiązywał tylko przez trzy edycje, gdyż jak pokazało doświadczenie, stwarzał on niestety zbyt duże pole do kalkulowania i tym samym otwierał drogę do sukcesów zawodnikom grającym nie do końca uczciwie. W 2015 roku przywrócono więc stary system, który obowiązuje do dzisiaj.

W związku z pandemią COVID-19 w 2020 roku podjęto decyzję o zawieszeniu a następnie zakończeniu rozgrywek. W 2021 Grand Prix Żnina zastąpiono jednym turniejem mężczyzn Pałuki Volley CUP. 

W 2024 r. po 5 latach przerwy podjęto decyzję o wznowieniu cyklu Grand Prix Żnina tylko w kategorii miksty. Organizacją turniejów zajmuje się Bartłomiej Ojak.